Zare

Zgarbiona postać siedziała na przeciwko starej komódki z dużym lustrem. Na obszarpanym blacie leżało kilka pożółkłych pergaminów.
- Psia mać! – zaklął Mroczny Elf i chwycił drżącymi dłońmi pióro. Popatrzył chwilę tępym wzrokiem na pustą kartę przed sobą, zerknął na lustro i splunął wprost na odbijającą się w nim twarz. Poczuł, ból wewnątrz swoich trzewi. Zerwał się z krzesła, podszedł do stojącej pod ścianą pryczy i spojrzał pod spód w poszukiwaniu lekarstwa na nieprzyjemną dolegliwość. Wygrzebał zakurzoną butelkę pełną przezroczystego płynu. Wyciągnął korek, uśmiechnął się do siebie i pociągnął solidnego łyka.
- Zaraza! – smak stęchłej wody wykrzywił zmęczoną twarz Elfa. Zrezygnowany usiadł na drewnianym krześle, które ciężko zaskrzypiało. Ujął pióro i zaczął niedbale pisać…

List ten kieruję do Zakonu Świtu. Jeśliś nie jest adresatem i czytasz te słowa to obyś sczezł! Jam Zare, tancerz ostrzy. Na powrót znalazłem się w krainie Aden po długim czasie tułaczki. Nie lubię i nie jest moim zadaniem cedzenie pięknych słów przez moje zepsute i nadkruszone zęby. Takoż śle ten list z prośbą o zrozumienie i jak najrychlejszy kontakt. Doświadczenia nabierałem ja w takich kompaniach jak Sanktuarium (za moich czasów rządzone przez Althorna) i Fortuna (którą po dziś dzień Damrat włada). Nadmienić mi trza, iż długo tułałem się samotnie. Z czasów tych wspominam takich jak: Razze, który nauczył mnie więcej niźli kto inny. Kaada - Burzową Chmurę – na którego łajbie zawsze chciałem popłynąć. Nie mogę zapomnieć o moim tajnym przyjacielu Garoe, Gornanie i innych. I o wielu wypadach z Orkami pod Exsulem zrzeszonych. Piękne to były dni, ale czas pokaże czy najlepsze było to, co za mną… Widzę, że wasze ambicje nie zjedzone przez plagę trawiącą te królestwo. Przynajmniej takie me wrażenie. Z chęci znalezienia schronienia i kompanów nie gorszych niż wyżej wymienieni list ten śle. Tyle to. Szkic mej komnaty załączam i czekam na odpowiedź.
Szkic komnaty wyślę jednak innym gońcem do jednego z członków Zakonu.

Zare

Przy długim stole w jadalni Zakonu siedział paladyn, cienie rzucane przez kubeł zajzajeru oświetlony płomieniami huczącego ogien w kominku omiatały salę. Klepnął w ramię siedzącego obok niego krasnoluda i pociągnął resztkę trunku z kubła. W tym momencie ciężkie, dębowe obite metalem drzwi, prowadzące do sali, otworzyły się przed nim powoli, do jadalni wszedł młody elf. Rycerz odłożył kubeł, przetarł wierzchnią stroną dłoni usta i z entuzjazmem zawołał:
- hej Alv! Co tam? Przyszedłeś wychylić szklanice z Brothorem i ze mną?
Elf zaśmiał się i podbiegł szybko do paladyna, wręczył mu list, a następnie powiedział:
- chętnie, jednak... Nie tym razem. Dzisiaj mam dla Ciebie list od nowego rekruta. Co o nim sądzisz?
- hmm... Zobaczmy... - rozwinął list i szybko przeczytał, mamrocząc jednoczesnie jakieś niezrozumiałe słowa pod nosem- tak, tak... Wygląda całkiem nieźle... Przydałoby się go jeszcze wypytać o parę spraw... Przede wszystkim czy zna nas z czasów dawniejszych? Jeszcze z przed swojej nieobecności? Poza tym... Mam wrażenie, ze to imię jest mi znajome, a w dodatku... Trzebaby go uprzedzić, że chwilowo Zakonny mistrz jest niedysponowany.. - zaśmiał się i wskazał na swoje połamane nogi- tak... Póki co jestem uziemiony w tej komnacie razem z Brothorem.

- Pomyślałem, że nie ma co gońców fatygować - powiedział Elf wchodząc do zakonnej sieni. Rzecz o którą pytacie... Imię waszego zakonu jak bym już zasłyszał niegdyś. Dawno to jednak... - zmarszczył czoło i ukłonił się lekko w stronę siedzących. - Nie wykluczam też, jakoby moglibyśmy się poznać na jakiejś dawnej wyprawie.

Hm.... Dobrze, dobrze.... A jak teraz do nas trafiłeś? Przez dział rekrutacyjny? Ktoś z naszych Cię namówił?

Dodam jeszcze, że komnata bez zastrzeżeń.

Jak dla Mnie wszystko OK!
ZA!!.

Zrządzenie losu..? Trafiłem na wasze ogłoszenie, przeczytałem i jestem. Mam nadzieję, że dobrze wybrałem... <rozgl>

Też nie widzę raczej żadnych przeciwskazań, ale.. Poczekam jeszcze na głosy innych.

Czekam więc na decyzje członków Zakonu <k>

Ja jestem też Za oczywiście.

Zapijaczony Krasnolud zerknął znad listu - Te Tańcowy a pić to Ty umisz? czy Ni? Bo jak Umisz to wiencej mnie nie trza o Tobie wiedzieć bo jak siem mojego trunku trochu napijesz... To i tak wsie rzeczy o Sobie wygadasz - zarechotał.

Długouchy oparł się o ścianę sali, zakładając ręce na piersi.
-I ja również się przed szereg nie wyłamię, za.

Teatralnym szeptem zwrócił się do Mistrza:
-Inghamie, doszły mnie ploty żeś spił się w gospodzie a potem wracając do siedziby zagapiłeś się na jakąś dziewkę i wpadłeś w rów, nogi sobie łamiąc. Prawda to? - Spytał, starając się powstrzymać uśmiech.

- Niech więc będzie, nie widzę żadnych negatywnych głosów... Szukaj w Adenowie Ashyriana albo mnie, aktualnie lepiej tego drugiego- machnął ręką na Alvarada- co zaś się tyczy Ciebie młody ylfie... Myślisz, ze jak tutaj siedzę, to tak łatwo Ci będzie zwiać?!! - zaśmiał się głośno, a potem cicho powiedział do elfa- Spić się w gospodzie spiłem. Ale kiedy nogi połamałem... Nie wiem czy nie spadając z jakiegoś poddasza...

EEejj.....!! - Krasnolud prawie wstał z krzesła, prawie bo jego chwiejne nogi od razu się załamały i usiadł z powrotem - Niech ODPOWIE mi na moje pytanie bo jak ni to ja przeciw jestem Ot co! Nu... Tak...

Bez zastrzeżen. Za!

Brothorze - oznajmił ledwo słyszalny głos, dobiegający zaciemnionego kąta sali - A jak myślisz? Jak miałbym się raczyć tym oto trunkiem? - wskazał na drewniany, podniszczony kubek stojący naprzeciw Elfa - Sam widzisz...Pić to ja ci umiem.